congratulations, go home now

Bu okul işinin en sevilmeyen tarafı "finaller" olayı sanırım.. Bir de hazır aklıma gelmişken "veryansın kavrulsun kurusun" yapayım,yazı ilerledikçe histerikleşerek unutkanlık yapıyor çünkü. Bu aralar yine o malum "yapılacak çoook işim var" dönemindeyim. Ama hak ediyorum yani! Cidden hak ediyorum. Yani yapmam gereken şeyler o kadar küçük ve saçma ki yinede neden yapmak zorunda olduğumu tam olarak kestirebilmiş değilim.

İstanbul'da pis bir soğuk var.Hani şu burun ucu donduran,ağızdan nefes aldıran, metronun arkadaşça sıcaklığına kavuşmak için yürüyen merdivenleri koşar adım indiren cinsten. Soğuk havalarda daha şirret bir insan oluyorum bunu fark ettim. Metro beklerken,90cmcik bile olmayan Mert'i tutup sarsan ve "sarı çizgiyi geçme Mert bak şimdi tren gelcek düşüp ölürsün yoksa" diyen kadını(ki Mert'in annesi o) kollarından tutup sarsmak geçti içimden,manyak hatun küçücük çocuğa metronun altında kalıp ölürsün diyor. Allah Mert'e sabır versin!!!

Bu aralar kendimi pek bi ezik hissediyorum nedense. Yani ne bileyim kendime şu renkli berelerden falan alsam geçer mi bu his! Emin değilim ama artık şu farklı olma işinden sıkıldım sanki.Saçları yaptırıp dana gözü küpelerden takmalıyım bir de çakma LV-D&G-Prada falan takıldım mı iş bitmiştir. Sürüden ayrılalı çok olmuş yalnızlık çekiyor bünye. Zaten İlke saçlarımı sarı,pembe ve mavi renklerde boyamaktan bahsediyor. Holley günümüz gençliğine benzeyeceğim:D

Taksim de hediye ararkene (ki aradığım şeyi de bulamadım kapak olsun herkese)rastlıyorum bu tiplere. Kişisel fikrimi açıklama yüzsüzlüğümü yine yapıyorum ve diyorum ki;hepsinde bir anarşi havasıdır almış başını gitmiş,16-17 yaşında amaçsız yaşamayı amaç edinmiş gencecik insancıklar,çocuklar... her yerleri mana veremediğim dövmelerle kaplı... Belki de ben çabuk yaşlandım ve her şeye kulp takan ömrümböcük kafalı bir hatuna döndüm. Başkalarını düşünerek fikir yürütmek için zamanım yok aslında. Ama kendimle ilgili değiştirebileceklerime odaklanmak yerine başka hayatlar ve başka zamanlarla ilgilenmek işime geliyor:D (yazarken sırıtma ihtiyacı hissetmemin nedeni neydi acaba"?")

[Circa Survive - Meet Me In Montauk (Eternal Sunshine Of The Spotless Mind) ondan daha da iyi bir şey var adı da In Fear And Faith -congratulations, go home now-]

Dünya Edebiyatı finalinde sorunun cevabıyla ilgili hiçbir fikrim olmadığı için kağıda içimi döktüm:D İhtimaller dahilinde;

1- sevgili yrd.doç.'imizin bendeki kişisel saçmlama potansiyelini fark edip en azından samimi olduğumu düşünmesi ve kağıdı boş değerlendirerekten direkt "0" vermesi ve sıradaki lütfen demesi.
2-bu resmi bir evrak bıdı bıdısı yaparaktan hakkımda "resmi evrakta gayri resmi yazılar" alt başlıklı bir nevi soruşturma başlatması(yalnız film ismi gibi oldu dikkatinizi çekerim).
3- kim bu zeka küpü diyerekten beni merak etmesi(ki sınavda 7 kişiydik bulması çok kolay) ve bu ne demek diye hesap sorması.
4- amaaan ne uğraşacağım diye düşünerek "0" vermesi ama yine de bütünlemede zor sorması.

var.Hatta bu "ihtimaller dahilinde" leri 5-6-7-8... diye de çoğaltabilirsiniz, size kalmış...Sadece "çünkü" diyebileceğim soruları cevaplamak isterdim,seçme şansım olsaydı eğer.

Bu şekil yazdığım için çok çok özür dilerim ama düşünüp şekillendirerek yazmak istediğim hiçbir şey yok şu sıralar. Gitmeden bir kusmuk dilekte bulunmak istiyorum nacizane...

Dilerim günleriniz bir öncekinin devamı olmadan geçer...

[Günden geriye kalan:"Herkes normalmiş gibi davransın." Richard Hoover(L.M.S.'dan)]