Varolduğuna inanmayı seçtiğim yaratıcılığım, son 3 haftadır sekteye uğramış durumda. Hani oturup "içimden hiçbirşey yapmak gelmiyor hayat ne sıkıcı yaw" türü cümleler kurmak lazım gelir gibi. Başvurduğum bir yerden olumlu cevap gelmiş, 2 yıl sonra beni beklediklerini belirtmişler. 2 yıl sonra ben sizin yanınıza gelmek ister miyim bakalım onu hiç düşündünüz mü diye geçirdim aklımdan. İnsan ne çirkef bir yaratık değil mi?

Parayı para harcayarak basıyormuşuz bir de, az önce konu edildi yazayım dedim. Malum yazmaya değecek pek bişi yok kafamda.

Annemle babam yine "kendine gel" konuşmaları yapmaya başladı. Kaçmak gerek azizim, uzaklaşmak gerek.

Müzik dinleyip ekşiye entry gireyim bari. Ne güzel bir insanım yaw...Yapacak daha iyi işim yok, çay içip popo büyütüyorum...