Amaçsızca bir yazma isteği var içimde. Saat sabahın 7'si olmak üzere. Aydınlık fotoğraflar çektim, içlerinde gölgeler olan... Hepsi bana özel yine.

Hissettiklerini basitçe anlatamayan o rezil insanlar gibiyim. Daha önce hissetmemiş olduğunuz hiçbirşeyi sunamam size. Tek bir kelime ile anlatmak isterdim içimde olan herşeyi. Tüm samimiyetsizliğimle...

Gözlerinizi kamaştıran bir gün doğuşu ve taze kahve kokusu... Kağıt kesiğinin acısı, akan kanınızın paslı demir tadı... Dinlediğiniz şarkıdaki o büyük aşk, o büyük öfke... Başınızı döndüren temizlikte bir nefes ve sarf etmek için yanıp tutuştuğunuz tüm kelimeleriniz...

Hepsini ceplerinize doldurup sonsuza kadar saklamak istemeniz. Ama pijamaların cebi olmaması durumu...

Sevecenlikle küfür eden bir adamın dudaklarındaki alaycı çizgiler ve beyaz kanatlı salak martılar...

Günaydın.