"Öss birincilerini değil sonuncularını ve neden sonuncu olduklarını izlemek istiyoruz" demiş sayın Hokkabaz , bu konu hakkında yazacaktım bende (gece gece başka işim gücüm yok malum) iyi ki göz atmışım bloglara dedim kendi kendime. Gözünüze Gözünüze adı nacizane bağlantı listemden ulaşabilirsiniz efenim okunulası bu yazının olduğu blog sayfasına, ama hadi üşenmiyorum size bir tıklatmaca koyuyorum.
Her sene birilerine anlatmaya çalıştığım ama "elden ne gelir, sen kitap yollamaya devam et" cevabıyla karşı karşıya kaldığım konulardan biridir, doğu illerindeki genç arkadaşların "neden böyle?" sorunu. Sadece sınavların olduğu zamanlarda değil genel olarak içimize oturan bir konu aslında bu. (hadi ordan sosyal kimliğini ortaya çıkarıp aferin lan Mimi dedirtmeye çalışıyorsun bize diyenlerin canı sağolsun)
Oturduğumuz yerden ahkam kesmek hepimize kolay gelir zaten, sizlerde haklısınız.
İzin almadan(pardon istemeden oldu:p) bağlantı olarak eklediğim şu yazıya bir bakın derim, bu konuda şu ana kadar fikir yürütmemiş insanlar olduğunu düşünüyorum ve bence haklıyım sevgili okur. Ama bu bir duyarsızlık sayılamıyor maalesef bizim toplumumuzda, benmerkezci yaşayışa sahip bir toplumuz çünkü. Ve nedense bizim yerimize de sesini çıkaran ve birşeyleri değiştirmeye çalışan insanların olduğu gibi bir gaflet duygusuna kapılmış durumdayız. Çok acınası bir düşünce şekli, dimi lan!?
Basın/Yayın işinin içinde olan (hadi daha mezun olmadım ama en azından kıyısından köşesinden yakalmış bulunuyorum) bir Mimi kişisi olarak, bu konuyla " neden" yeteri kadar ilgilenilmediğinin bal gibi farkındayım. Sadece benim farkında olmam bu ilgisizliği önlemeye yetmiyor tabi ki (i'm no superman metaforu) Demiyorum ki hemen bir dernek kuralım yardım yaparken arada yataklıkda yapalım. Bu tür lokal faaliyet olaylarının çoğuna güvenmeyen biri olarak o tür bir öneri ile asla kimsenin karşısına gitmem zaten. Sadece birilerinin "daha" haberi olmasını sağlamak gerekiyor.
Yani bir çeşit bilgi paylaşımı. Yani düşünmek için bile dürtülmeye ihtiyaç duyan toplumum insanlarını superpoke'lama olayı. Yani azizim, farklı insanlarla aynı ortamları tüketme aktivitesi içindeyken, sadece "nbr lan hacı durumlar nasıl" "yaa demi abi feci bişeydi manyak güldük bizde ahahaha" muhabbetleri yapmamak lazım. Sanma ki yaş ilerleyip kemaale (bu şapkalı a işini kaldırmayacaktı tdk) erme devrelerine girince sözün kaale alınacak. Yok öyle bir şey, ciddi konulardan da bahsedebiliriz genç bünyeler olarak. Toplumumuza bakmamak lazım yani.
Konudan saptığımı hissederek aklımda sıralanan diğer cümleleri yazmamayı doğru buluyorum ve diyorum ki; al o prestiji.........................
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Her Şey Yerli Yerinde
Babam öldü. (şekere bağlı kalp yetmezliği -covid nedenli- babam şeker gibi adamdı zaten) Yeğenim doğdu. (kendime teyze diyorum, hiç zorlanma...
-
Mart; pisileri dama göçermiş. Yoldan geçen adam yakacak kürek arıyor. Adet yerini bulsun diye. "yine çook eskilerden bir hey corç"...
-
Peki biz 2 gün boyunca ne yapacaktık bilgisayarsız. Bizler bağımlıydık o alete. Evde yapacak bişi de yoktu. Laptop ablamdaydı, ablam okulday...
1 yorum:
Başlatılması gereken o kadar çok hareket var ki.
Gerçi düşünüyorum da yine genç kesim iyi, kendimi de içine katmak istiyorum, katıyorum hatta gencim ben genç daha geçmedi benden! Ama gerçekten de standart eğitim almış genç kesim bence iyi. Tarışmaya, araştırmaya meyilli, hoş bir şey bence bu.
Yorum Gönder