maksat yazmış olmak olsun karalaması....

Bir kaç tane kitabım kayıp. Bu tür şeyleri kafama çok takıyorum nedense. Hani çok entellektüel bir kişilğim ya ondan! Kimseye kolay kolay kitap vermem al oku diye. Apartman bebelerine veriyorum sadece, ilk ve orta okul zamanı okuduğum kitapları yığıyorum kucaklarına "bunları bu yaz oku bitir bak sorcam ne anladın diye!" apartman bebelerimiz beni seviyor "Mimi abla bana bu kitapları verdi okuycam hepsini, heeyoooo...."

Peter Pan ve Tom Sawyer yeni gelişen beyinler için cevherdir...

Ne diyordum, arada kendimi övdüm yine (çok sosyal bir insanım ben, gençliğin gelişimine katkı sağlıyorum, "bilgisayar oyunu oynayacağınıza okuyun bakiim şunları" ) Bilgisayarda benim işim var çünkü Mahjong oynayacağım...

Kitaplarım kayıp, ablam gittiğim kitapçılarda unutmuş olabileceğimi söylüyor, olabilitesi yüksek aslında, öyle mallıklarım çoktur benim. Gidip sormak lazım "ya ben kitabımı burda mı unuttum acaba, Hemingway bölümündeydim en son, oralara bir bakarmısınız, buldunuz mu hiç? ilk sayfada adım ve kitabı okumaya başladığım günün tarihi yazılı bir baksanız hani..." Rezillik ya. Gidip yeniden almam lazım o kitapları. ( bi de Lady Jade penguenlerden korkuyor, küçükken bunu Batman Returns izlerken korkuttuk ablamla, ki ablam hala korkutuyor ahaha)

Kardeşimin fotolarını çekiyorum, kendisini yeni konu mankenim yapacağım gibi, Photoshop olayından haz etmeyen biriyim ama yeni program iyi gibi, onu keşfetme işine gireceğim bu haftasonu. Aliemizin laptopu "mal pc" hala köşesinde uyuyor, artık o seri üretilmiyormuş-muş o yüzden işleri biraz uzamış-mış-mış... Onsuz zor oluyor, yazmak çizmek fotoğraf rötuşlamak....

How I Meet Your Mother izliyorum. Deli gibi. Barney karakteri gerçek olsa ve kendisiyle arkadaşlık bazında bir tanışıklığımız olsa feci eğlenirdim, ömrüme ömür katardı şerefsiz...

Moloko konsere gelse gidip izlesek ne güzel olur. Familiar Feeling söyleriz hep birlikte. O tür konserlere özlem duyuyorum bu aralar... Dark insanı ülke sınırları dışında gününü gün ederek yaz için yaptığımız planları boşvermiş durumda. Kızmıyorum da o burda yokken Travis'i kaçırmış olmam çok feci oturdu içime.


Wall-E izlemek lazım bi de, aklında bulunsun. Çok şapşal bakıyor gerçi, E.T. bozaması gibi birşey, Pixar işlerine şapka çıkarmak lazım orası tartışılmaz. İzle yani, bişey biliyoruz da zırvalıyoruz şurda!

Dün gece bir toplantıdaydım saat 01:30 gibi bitti ve ilginç şeyler oldu. Akrep ile yelkovan bazı sayıların üzerine geldiği zaman, insan metabolizmasında farklılaşmalar oluyor. Yediğin içtiğin de önemli tabi. Hatta mekan ve kişilerin etkisi de yadsınamaz. Herşeye rağmen yeni insanlarla tanıştım falan, hoş oldu. Bazılarıyla tanışmamış olmayı isterdim tabi. Her grupta, liderlik vasfı olmayan ama nedense o etiketi kendi kendine layık görüp üzerine yapıştıran insanlar vardır ya hani... Ben çok seviyorum onları, kendime olan saygımı arttırıyorlar. Kendileriyle asla iş yapmam o ayrı bir konu. Seviyoruz dediysek işimize ortak edip katlanacak kadar değil. Aile şirketimiyiz caanıım! Bir de hiç sevmediğim bazı muhabbetler hiç olmadık zamanlarda karşıma çıkıyor kuduruyorum sinirden, belli etmemek lazım çünkü ortam müsait değil. (yemişim ortamını) Bir de hiç bu tür muhabbetler yapmaz bu adam dediğiniz, kafanızda belli bir statü sahibi olmuş insanlar bu gibi sorular sorunca şaşırıyorsunuz, "oha falan oldum" tam da bu durum için kurulmuş bir lamer jargonu aslında.

-Demek soyadınız Wonka. O zaman ..... Wonka'yı tanırsınız. Hani .... yerde .... adlı yerin sahibi. Akraba mısınız yoksa?

Nefret ediyorum, hatta kin besliyorum bu tür sorular soran insanlara.


Eve dönüş yolunda arabada dinlendirici müzikler çalıp (gunsnroses) akşam değerlendirmesi yapılır hani, herkes bir bir döker içinde kalanları. Milletin arkasından konuşuruz, onlarda bizim arkamızdan konuşuyordur biliyoruzdur, içten içe gülüyoruzdur. En sevdiğim yaşamsal dakikalardandır o anlar...

Ve arkadaşlar iyidir, oturulup güzel güzel martini içilir...

Hilmi'ye sözün vardı bak iyi hatırlattın!!!!