Hepsi birer Cohen anasını satayım. O değil Cohen kardeşleri de pek sevmem aslında. Gel gelelim Akademi Oscarcıkları da benim fikrim alınarak dağıtılmıyor zaten. (Cohenler kaç kardeş toplamda?)



Sabahlayıp bitirmem gereken söz verilmiş repliklerim var. (cümlenin sonunu çalıp kitap ismi yapan olursa o zaman gör) Bazen kendime "vay anasını lan harbi güzel yazıyorsun bazen hanuna" diyorum. Gerçi 9 sayfa yazsam 3'ü çöptür gerçekci olalım. Bir de geçen gün mizah dergilerinden birinde (çok alıyorum mevsim türlüsü misali hatırlayamadım kimdi hangisiydi) 6 yıl boyunca yazdığı romanın aslında önceden yazılmış olduğunu gören bir gariban vardı (uğur gürsoy idi sanki, çizgiler onunmuş gibi belirdi aklımda, hata varsa da benim hatam size ne olm) aklıma o geliyor, baş ucu kitaplarıma koşuyorum "arak mı yaptım lan yoksa" diye. Şu zamana kadar iyi gelmişiz, yok bir yaramazlık... Etkileşim dersen? Salinger, hayranınım...


Lise son sınıftayken hocalarla toshack geçtiğim bir piyes yazıp öğretmenler gününde perde almıştım. Sınıftan arkadaşları gaza getirip oynatmıştım, hepsi de büyük bir heves ile çalışmıştı. O değil millet alkışladı lan, bir de oyunun sonunda sordular "neden sahneye çıkmadın?" diye. Bir de şimdi açıp izlesinler kayıtları anlarlar neden çıkmadığımı, ben öğretmen olsam beni geçirmezdim son sene bırakırdım sınıfta. Ya da bizim lise hocaları gençlik halleriyle en olmadık şekilde dalga geçmemi hoş karşılayacak kadar anlayışlıydılar ve ben yanlış bir kanıya vardım haklarında. Özür diliyorum şimdi burdan. (çevir kazı yanmasın gibi oldu ama kaz pişirsen ben yemem zaten)

Dürüm olsa da yesek ya!