Aydınlık Haller;

Normal bir insanım ben de, oturup şu blog sayfasına aklıma geleni yazıyorum. Özenerek yazmıyorum diyemem ama çok da dikkat ettiğimi söyleyemem.

Çalışma halleri yazılarımdan bir kaç tanesini okudunuz, yorum gelmedi ama açıkcası yayın evlerine ve isimleri yazar kisvesi altında anılan kişilere okuttuğum hikayelerim, o tür yazılardan oluşuyor. Şimdiye kadar geçiştirilerek cevap almadım hiç. Yani olumsuz veya olumlu aldığım her yorum ve eleştiri, durup yazdığım şey hakkında düşünülerek yapıldı. Biririnin yazdığım şeyi okuyup beğenmediğini belirtmesi ve bunun açıklamasını yaparak "şu şu şu" demesi, şimdi içinde olduğum durumda, bulunduğum noktada, benim gibi biri için çok yüceltici bir hareket. Beş kuruş kazanamayacağım işlerden birinin peşinde çoşkuyla koşturuyorum ve bundan çok memnunum. Her gün birşeyler yazıyorum ilerde kullanırım diye. Blog sayfama yazdığım günlük yazılardan çok farklı, ciddi ciddi oturup mideme krampların girmesine neden oluyorum.

Nerden nereye atladım okuyucu, aslında ben sana her gün yazdığım o küçük notlardan çıkardığım yaşam özetimi yazacaktım. İnanmazsın 2-3 yıl arayla aynı cümleyi yazmışım bazı günlere. Aslında tam da cümle denemez, eğer o gün yapmaktan zevk aldığım şeylerden birini yapmışsam, koca sayfaya sadece o eylemi veya kelimeyi yazmışım.

Çoğu insan gibi bende bir ajanda sahibiyim. Her gün mutlaka bir şeyler yazıyorum ajandama (ki bakınız 1998 yılından beri her sene bir ajanda doldurmuşluğum vardır hala da saklarım o ajandalarımı) ama günlük yazar gibi değil. Gece yatmadan önce, 5-6dakikamı harcıyorum ajandamın o günki sayfasında. Durup düşünüyorum "ne oldu bugün ne değişti ne gelişti" diye. İnanın insan dinginleşiyor, günün kısa bir gözden geçirilişi yatağa huzurla girmenize neden oluyor.

Biz insanlar bize ait küçük şeylerin olmasını seviyoruz. Bir şarkı, bir kişiyle paylaşılmış bir an, o anları hatırlatan şeyler.

Yani, kişinin hayatını şekillendiren şeyler var cidden, sevdiği kokular, tatlar, duymaktan zevk aldığı sesler, görünce sevindiği kişiler... Bunun gibi bir çok şey "en" listesi yapmamıza neden olan şeyler sanırım. Herkesin "en" listesi vardır, yani olmalıdır. Kesin vardır yaw. Hatta her geçen gün listenize yeni bir madde eklenebiliyordur ve fark etmiyorsunuzdur belki de.

Farkında olmak lazım. Farkına varmak lazım.

Ajandalarıma dönüp nostalji kıvamında saatler geçirdiğim şu günlerde, uzun zamandır gerçekleştirmediğim "en"lerim olduğunu fark ettim. Oturup yılların birikimini gerçek bir liste haline getirmeye karar verdim. Hala yazmaya devam ediyorum, bazı maddelerde dalıp gidiyorum. Ama ruhsal açıdan çok doyurucu bir eylem olduğunu düşünüyorum. Kendi kendinizin psikoloğu oluyorsunuz sanki. Yaşanmışlıklara geri dönüp o yılları tekrar düşünüyor, şimdiki zaman için bir yol haritası çiziyorsunuz.

Yakında yazarım "Aydınlık Haller" imi.

Yanaktan makas aldım...